14 Ekim 2019 Pazartesi

Yine aynı şey

Hepimizin illa ki istemediğimiz ama mecbur kalarak aldığımız bir kararı vardır. Seninki neydi mesela? Düşün bakalım. Hatırladın mı? Bu kararı alman tam olarak kaç saatini aldı? Diyebilirsin ki şimdi"ne saati yav, bırak günleri yıllarımı aldı"
Benimki de soru işte...
Kararları almamız uzun sürmez, uzun süren onu hayata geçirmektir.
Benim de bir kararım vardı. 3 ayımı aldı hayata geçirebilmem. O üç ay boyunca en büyük düşmanım oldu umudum. Umut bu dünyadaki en büyük düşmanı olabiliyor insanın. Bu düşmandan kurtulmak da pek öyle kolay değil. Her şey bitse bile, o küllerinden doğmaya hazır bir şekilde bekliyor. Her şey güzel olacak sanıyorsun ama o boşluk hissinden kurtulamıyorsun. Hiçbir şeyin aynı olmayacağını hissettiren o boşluk hissi. E hani sen kendin için almıştın bu kararı, her şey daha iyi olacaktı, neden böyle oldu? Neden ölmedi o umut? Neden hala düşünüyorsun bitirdiğin bir şey için? Bu mu senin daha iyi halin? Kızgınlığın kime? Kendine mi yoksa ona mı? Korkun neden? Her şeyi yine mahvetmiş olmaktan mı? Sonunun bu olacağını bile bile umut etmek... Savaşmak, kendince... Ama bir şeyi değiştirememek...

İnsanlar birbirini üzer, umursamaz. O beni, ben onu. Ben ona ağlarım, o başkasına. Böyle işler işler. Yarım kalan hayaller, başlayamadan biten bir hikaye. Ağızdan çıkan öylesine söylenmiş sözler... Bilememek, konuşulmadan nasıl bilinsin ki. Anlamaya çalışmak, anladığını sanmak anlamadığından emin olduğun halde. Aşk acıdır. Aksini iddia eden turşudur. Aşk asla doğru kişide bulmaz seni, acı çektiremez yoksa. Ve asla iki kişiye birlikte gelmez. Aşk acıyı bile sevdirir. O acı bile bitmesin istersin, her gün taze tutmak için uğraşırsın. Kaçmaya çalışırsın ama ondan kaçamazsın.
Ben mi? Ben kendi ellerimle getirdim sonumu. Daha fazla canım yanmasın diye. Her türlü payıma düşen bir acı vardı, şimdi onu çekiyorum. Doğru olanın bu olduğunu düşünmesem yapmazdım ama koskoca dünyada bir daha ondan haber alamayacak olmam beni... Onun içindekileri hiçbir zaman bilemeyeceğim keza o da benim içimdekileri... En acısı da bu.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder